کشیشی که حقیقت را یافت

جلد محمد

آیا تاکنون درباره پیشگویی پیامبر اسلام در کتاب مقدس چیزی خوانده‌اید؟ اگر علاقه‌مند به مطالعات بین‌الادیانی و بررسی تطبیقی متون دینی هستید، کتاب «محمد در تورات و انجیل» نوشته‌ی دکتر بنیامین کلدانی، بدون شک یکی از آثار خواندنی و تاثیرگذار در این زمینه است.

پروفسور عبدالاحد داوود، که پیش از اسلام‌آوردنش یکی از اسقف‌های بلندپایه‌ی کلیسای کاتولیک روم و از چهره‌های سرشناس الهیات مسیحی بود، با کنکاش عمیق در متون عهد قدیم و عهد جدید و با تسلط علمی بر زبان‌های سریانی، عبری و یونانی، به نتایجی شگفت‌انگیز در باب اشارات کتاب مقدس به ظهور پیامبر اسلام رسید.

او پس از سال‌ها پژوهش، با اتکا به اسناد و شواهد بی‌نظیر، به این باور رسید که در تورات و انجیل، بارها و بارها به آمدن پیامبری با ویژگی‌های محمد(ص) اشاره شده است. همین جست‌وجوی بی‌پایان حقیقت باعث شد که وی به آیین اسلام مشرف شود و نام عبدالاحد داوود را برگزیند؛ به معنای “بنده یکتاپرست داوود”.

در این کتاب، داوود با بهره‌گیری از دانش زبانی و الهیاتی خود، متونی را از کتاب مقدس استخراج کرده که با دقت و استدلال، بر ویژگی‌ها و رسالت پیامبر اسلام دلالت دارند. برخلاف برخی نوشته‌های قدیمی مسلمانان که صرفاً بر اساس ترجمه‌ها و نقل‌های محدود عهدین نگاشته شده‌اند، این کتاب با رجوع مستقیم به متون اصلی و تحلیل لغوی، ‌مستندترین و علمی‌ترین تطبیق‌ها را ارائه می‌دهد.

او موارد متعددی از بشارات پیامبران بنی‌اسرائیل درباره پیامبری جهانی، از نسل اسماعیل و در سرزمینی خشک و بی‌زراعت را بیان کرده که با خصوصیات محمد (ص) و سرزمین حجاز تطبیق دارند.

چرا این کتاب مهم است؟

  • پژوهشی منحصر به‌فرد از دل کلیسا
  • تسلط نویسنده به زبان‌های باستانی کتاب مقدس
  • بررسی انتقادی و بی‌طرفانه متون دینی
  • مستندات قوی درباره حقانیت اسلام
  • تجربه زیسته یک کشیش که راه حق را یافت

افتخار جهانی: نامزد کتاب سال جمهوری اسلامی ایران

کتاب «محمد در تورات و انجیل» نه تنها در محافل دانشگاهی و دینی مورد توجه قرار گرفته، بلکه به‌دلیل غنای علمی و تأثیرگذاری عمیق، در لیست نامزدهای کتاب سال جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است.

برشی از کتاب:

اگر هم فرض شود عیسی خود تعمید نمی‌داده، بلکه شاگردانش که مبتدی و تازه‌کار بوده‌اند، از طرف او چنین میکرده‌اند، خود نشان می‌دهد که تعمید دادن آنان نیز از همان نوع تعمید یحیی بوده است. بنابراین، با توجه به این واقعیت که حضرت عیسی در دوران رسالت زمینی خود، همان رسم و آیین یحیای معمدان را در کنار نهرها و سواحل آنها رعایت می‌کرده و شاگردانش نیز طبق دستور او مردم را تعمید می‌داده‌اند، کوچکترین شکی باقی نمی‌ماند که وی آن پیامبر موعود بسیار نیرومند که باید مردم را با روح و آتش تعمید دهد -و «منادی در بیابان‌ها» به وی اشاره کرده- نبوده است.

برای تهیه کتاب به لینک زیر مراجعه کنید :

https://ketabejamkaran.ir/77232


دیدگاهتان را بنویسید