پس از ظهور اسلام خداوند به سبب امتنان بر رسول خود عذاب را از امت آخرالزمان رفع نمود. در توضیح این مدعا باید گفت وجود رسول مهربانی‌ها همچون عایقی مانع از نزول عذاب‌های الهی بر مردم سراسر جهان می‌گردد، درحالی‌که نتیجه ظلم و گناه، ویرانی و نابودی است و تمام عذاب‌هایی که قرآن برای اقوام مختلف چون قوم نوح و لوط برمی‌شمارد جملگی به سبب گناهانی بوده‌است که مرتکب می‌شدند.
ازسوی‌دیگر خداوند سبحان به نقل از انبیای سلف می‌فرماید ایشان اقوام خود را نفرین فرمودند درحالی‌که هیچ‌گونه نفرینی از قول رسول خدا در قرآن نقل نشده و این موضوع تثبیت کننده این آیه شریفه است:« و ما ارسلناک الا رحمه للعالمين.»
آنچه از رحمت باطنی رسول خدا، و اهل بیت عصمت و طهارت ایشان برای بشر مقتضی بود و به‌واسطه موانع محقق نشد، هنگامه ظهور عالم‌گیر خواهد شد و وجود حضرت مهدی(عج) رحمت واقعی برای پایان جهان هستند.
در توضیح این مدعا (تحقق رحمت نبوی در زمانه ظهور) چند نکته ضرورت دارد:
- حضرت حجت (عج) مظهر همه گذشتگان است. او وارث رحمت نبوی، صولت علوی، حلم حسنی و شجاعت حسینی است.
- بشری که از یک‌سو از حضرت صاحب الزمان معجزه می‌بیند و ازسوی‌دیگر از همه‌جا قطع امید کرده است تسلیم و مطاع حضرت می‌شود چرا که خواهان زندگی سعادتمند است.
- امام زمان (عج) نماینده و جلوه خداوند است. درنتیجه در ایشان رحمت پررنگ‌تر از غضب دیده خواهد شد . پس، از نتایج قیام مهدوی آن است که جهانی سرشار از رحمت و محبت برقرار می‌سازد.
مطالبی که خواندید برش‌هایی بود از کتاب سیمای رسول خدا که در واقع دروس تفسیر موضوعی حجت الاسلام والمسلمين شيخ کاظم صدیقی است که به کوشش آقای علی فاطمی اعلا گردآوری شده است.
برای تهیه کتاب کلیک کنید :
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.